Timothy P. Barnard & Melayu Serta Signifikasi Bahasa:

1- Saya meneruskan pembacaan demi pembacaan berkenaan dengan dunia Melayu melalui kajian-kajian yang telah dijalankan oleh para sarjana-sarjana dan orientalis-orientalis barat. Bukan tidak mahu merujuk kepada rekod-rekod karya tempatan tetapi kekurangan sumber daripada karya-karya tempatan sendiri menyebabkan saya sukar untuk membuat rujukan. Namun prinsip kajian didalam SusorGalor adalah untuk sentiasa membuat rujuk silang dengan sumber-sumber lain dan tidak berpegang kepada satu sumber semata-mata.

2- Terdapat satu jurnal yang ditulis oleh Timothy P. Barnard bertajuk Contesting Malayness - Malay Identity Across Boundaries yang diterbitkan pada tahun 2004 oleh Singapore University Press. Barnard merupakan seorang sarjana yang banyak menerbitkan hasil-hasil kajian beliau tentang Asia Tenggara dan sejarahnya. Salah satu daripada buku yang diterbitkan oleh beliau yang menarik minat saya adalah Film, Literature and Context in Southeast Asia: P.Ramlee, Malay Cinema & History. Namun hari ini saya ingin mengolah hipothesis beliau tentang Melayu serta signifikasi bahasa bangsa seperti yang terdapat didalam Contesting Malayness yang disebut diatas.

3- Menurut Barnard, para ahli kaji bahasa telah mengenal pasti bahawa bahasa melayu proto sudah mula digunakan paling kurang pada 2000 tahun yang lampau. Mereka-mereka atau populasi yang dikenal pasti mula menggunakan bahasa melayu proto ini bertebaran daripada Borneo Barat sehingga ke Tenggara Sumatra dan Semenanjung Malaysia. 

4- Bukti pertama terdapatnya tulisan menggunakan bahasa melayu kuno, menurut Barnard lagi, boleh didapati di inskripsi-inskripsi yang terdapat pada prasasti-prasasti yang terletak di Palembang iaitu di Kedukan Bukit, Sabokingking, Talang Tuwo, Karang Brahi, Kota Kapur, Palas Pasemah dan Boom Baru. Kebanyakan inskripsi-inskripsi ini mengisahkan tentang kehebatan, kemakmuran dan kekayaan sebuah kerajaan melayu kuno yang bernama Srivijaya. Kebanyakan prasasti-prasasti ini bertarikh seawal kurun ke 7.

5- Menurut Barnard lagi, rekod pertama penggunaan terma Melayu adalah pada sebuah dokumen dari China yang bertarikh seawal kurun ke 7 juga yang mana ianya merujuk kepada kawasan daripada Palembang hingga ke Jambi. 

6- Pada kurun ke 11, ibukota Srivijaya telah berpindah daripada Palembang ke Jambi, saudagar-saudagar China pada masa tersebut mula menggunakan terma Sanfoqi untuk merujuk kepada Melayu dan Jambi, yang pada pendapat Barnard, merujuk kepada satu tempat yang sama.

7- Mpu Prapanca, ahli puisi di raja Majapahit telah menulis puisi yang bertajuk Desawarnana atau lebih dikenali sebagai Negarakrtagama pada tahun 1365 yang mana telah menyenaraikan keseluruhan kepulauan Sumatra, Jambi, Palembang dan Minangkabau sebagai Tanah Melayu. Ini disebabkan pada suatu masa, kesemua penempatan-penempatan ini pernah dikuasai oleh Srivijaya. Manakala penempatan di Semenanjung pula dipanggil Pahang. Ini bertepatan, menurut barnard lagi, dengan rekod yang ditulis oleh Tom Pires.

8- Menarik bukan?